El Calafate, Bariloche en Mendoza

Heey!

Na ons laatste verslag hebben we alweer heel wat afgereisd en meegemaakt. We waren gebleven bij de 4x4 tour die we in El Calafate gingen doen op vrijdag 29 november;). Dit was erg gezellig! We werden opgehaald in een Jeep en hadden erg leuk gezelschap. Een leuk jong stel uit Buenos Aires, een wat ouder echtpaar, waarvan de man een enorme natuurfreak was en elk klein beestje en bloemetje op de foto wilde hebben en een dronken Spanjaard die net uit het vliegveld de Jeep in was komen rollen (met vermoedelijk een tussenstop in het café;)). We zijn met de Jeep de berg opgegaan en hadden een erg mooi uitzicht. We hadden ook een tussenstop in een berghutje waar we eindelijk ´mate´ hebben gedronken. Dit is een soort hele sterke groene thee waar een heel ritueel bijhoort. We hebben eindelijk kennis mogen maken met dit ritueel en het mogen proeven. Mate kun je namelijk niet bestellen in café´s of restaurants. Iedereen neemt het mee van huis en drinkt het op straat en in parken. Doordat wij het iedereen zagen drinken en er maar niet van konden proeven de afgelopen weken, waren we erg nieuwsgierig! We vonden het allebei erg lekker, wat schijnbaar zeldzaam is als je het de eerste keer drinkt, vanwege de erg bittere smaak.
´s Avonds zijn we nog uit eten geweest.

Zaterdag 30 november hebben we de bus gepakt naar de Perito Moreno gletsjer. Dit is echt waanzinnig mooi om te zien! De gletsjer is zo´n 60 meter hoog en brokkelt af. Terwijl we stonden te kijken, hoorden we het gekraak van het ijs continu en we zagen ook een aantal keren een heel brok ijs in het water vallen. Echt heel mooi om te zien en het geluid van het vallende ijs in het water is ook erg gaaf om te horen. De Perito Moreno is een toeristische attractie, dus er komen regelmatig busladingen toeristen aan, waarvan ook Japanners. Naast het feit dat we enorm hebben genoten van de Perito Moreno, hebben we ook enorm veel lol om de Japanners gehad, die bij elk klein geluidje wat ze hoorden meteen ´aaah´ en ´ooohhh´ riepen en gauw hun fotocamera pakten.
´s Avonds hebben we erg gezellig in een biertent gegeten en uiteraard heerlijk bier gedronken. Daarna zijn we nog een andere kroeg ingedoken, waarbij we in een verjaardagsfeestje belandden. Ook dit was erg gezellig.

Zondag 1 december zijn we er op tijd uitgegaan om de backpacks in te pakken. Daarna hebben we een terrasje gepakt en genoten van de zon om vervolgens de bus in te stappen richting Bariloche. In de bus ontmoetten we een Nederlandse meid, waar we erg leuk mee hebben gepraat en tips hebben uitgewisseld.

Maandag 2 december kwamen we aan in Bariloche, waar we saman met deze Nederlandse meid een taxi hebben gedeeld. We kwamen aan in een gezellig hostel. Nadat we ons hadden opgefrist, gingen we op zoek naar een eettentje. Aangezien we er een lange reis op hadden zitten en trek hadden, namen we genoegen met het eerste het beste wat we tegenkwamen. Hierdoor belandden we in een eetgelegenheid waarbij er evenveel televisies waren als tafels. Het eerste wat we kregen toen we aan tafel gingen zitten, was de afstandsbediening. Erg grappig om mee te maken. Na een eenvoudige pizza zijn we op tijd naar bed gegaan.

Dinsdag 3 december hebben we het stadje Bariloche verkend. In het centrum staan veel mensen met Sint Bernhardshonden, waarvan ook puppy´s. Echt erg lief. Tegen een kleine vergoeding mag je met deze viervoeters op de foto, deze lieverds aaien is gratis, waar wij het ook bij gelaten hebben. We hebben ook wat dingen geregeld, waaronder de was wegbrengen naar een wasserette. Dit was echt de leukste wasserette ooit, waar we in een deuk hebben gelegen om de prettig gestoorde eigenaar. Naast een hele hoop onzin heeft hij ons ook goede tips gegeven over leuke activiteiten die we konden ondernemen in de buurt. Dit hebben we daarna dan ook gedaan, nadat we eindelijk een buskaart hadden kunnen kopen. We zijn er inmiddels achter dat Argentinië een enorm bureaucratisch land is, waarbij je voor alles je tijd uit moet trekken. Ook is er in elke stad een ander bussysteem en binnen een stad is dit soms ook nog eens verschillend. De locale bevolking snapt het vaak al niet, dus je kunt je voorstellen dat je als toerist er helemaal gek van wordt. Maar goed, na meer dan een uur in de rij te hebben gestaan, zijn we uiteindelijk geholpen en konden we de bus in! Na een half uurtje in de bus te hebben gezeten, kwamen we aan bij een prachtig meer en een mooi bos er vlakbij. Na daar een aantal uur te hebben rondgewandeld en waanzinnige uitzichten en een waterval hebben gezien, hebben we de bus weer terug naar Bariloche gepakt.

Woensdag 4 december hebben we weer de bus gepakt naar een heel mooi gebied. We hebben daar mountainbikes gehuurd en ruim 35 km gefietst. Dit was echt waanzinnig mooi, maar ook enorm zwaar, omdat je tegen bergen opfietst. De afdalingen waren wel erg leuk, waarbij je al snel 50 km per uur haalt;). We zijn ook nog afgefietst naar een dorpje met een erg leuk marktje. Hier werd er traditioneel eten klaargemaakt, wat ze onder de grond bereiden. Dit was leuk om te zien en heerlijk om te eten;).

Donderdag 5 december hebben wij niets gemerkt van Sinterklaas, maar hebben we tocht langs de verschillende meren gemaakt rondom Bariloche. Het was vooral veel in de bus zitten wat jammer was, maar we hebben wel kunnen genieten van de alle verschillende kleuren die deze meren hebben.

Vrijdag 6 december was het tijd om te vertrekken uit Bariloche en zijn we in de bus naar Mendoza gestapt. In de bus hebben we een erg leuke Belgse dame ontmoet die in Bariloche woont.

Zaterdag 7 december kwamen we ´s ochtends vroeg aan in Mendoza. Hier hebben we de bus gepakt naar San Martin, een stadje vlakbij Mendoza. We kwamen aan in de posada (soort b&b) die we hadden geboekt en werden enorm hartelijk verwelkomd. We kregen een gratis upgrade naar de mooiste kamer waar we enorm blij mee waren. We hebben heerlijk gerelaxed en de omgeving van de posada verkend, wat niet erg spannend was. De eigenaars van de posada hebben ook een olijfoliefabriek wat op hetzelfde terrein als de posada staat. We hebben hier ook rondgekeken, leuk om te zien. ´s Avonds hebben we heerlijk gegeten op de posada. Het beste vlees tot nu toe!

Zondag 8 december besloten we tijdens het ontbijt om een wijntoer te gaan doen. De eigenaresse van de posada, Isabel, heeft dit voor ons geregeld en ons weggebracht daar naartoe. We deden dit in wijndistrict Maipu bij Familia Zuccardi, een groot wijnhuis in deze omgeving. Hier hebben we veel over het proces van wijnmaken geleerd en hebben we natuurlijk ook mogen proeven. Bij de rondleiding liep er ook een jochie van 8, die al alles van wijnen wist! Hij dronk niets, maar kon alles al aan de geur en kleur van de wijn onderscheiden. Echt heel knap! Na de rondleiding hebben we geluncht daar met uiteraard een flesje wijn erbij. De rest van de middag en avond hebben we heerlijk gerelaxed in de tuin bij de posada.

Maandag 9 december was het weer tijd om te relaxen;). We hebben gezwommen bij het zwembad bij de posada en voor de rest vrij weinig gedaan.

Dinsdag 10 december zijn we door de eigenaars afgezet op het busstation in San Martin, waar we de bus naar Mendoza hebben gepakt. We hebben een eeuw gewacht op de bus richting ons b&b in de stad, om er later achter te komen dat de bus niet stopt bij de halte waar deze lijn opstaat, maar dat je een halte verder moet lopen. Na dit gedaan te hebben, kwamen we uiteindelijk aan bij onze b&b. We kregen een erg leuk ontvangst van Virginia, een Argentijnse vrouw die met de Belgse Luc getrouwd is en hierdoor goed Vlaams spreekt. We hebben gezellig met Virginia in de tuin gepraat en hebben daarna de stad verkend.

Woensdag 11 december hebben we eerst wat dingen geregeld. ´s Middags hebben we fietsen gehuurd en naar het park gefietst. Het was echt te warm om te fietsen, waardoor we in het park neergestreken zijn en daar hebben gerelaxed. ´s Avons zijn we naar een overdekte markt in de stad gelopen, waar ze veel traditionele eetwaren verkopen. Terwijl we daar binnen waren, kwam er echt een ongelooflijkse storm opzetten en begon het keihard te regenen. We zijn hard naar het Italiaanse restaurantje tegenover de markt gerend en hebben daarna de taxi naar huis genomen, omdat het nog steeds erg hard regende.

Donderdag 12 december hebben we een fantastische wijntoer gedaan. We zijn samen met de Belgse Luc en zijn nieuwe werknemer Julien die hij aan het inwerken was, naar twee wijngaarden geweest. De eerste wijngaard was Salentein, een wijnhuis met een Nederlandse eigenaar. Dit was tevens ook verreweg het mooiste wijnhuis in de hele streek. De architectuur van de gebouwen is waanzinnig mooi. We hadden het geluk dat we de enige toeristen waren, waardoor we een erg lange rondleiding kregen. Hier hebben we veel geleerd over de verschillende druivenrassen, hoe je goed kan proeven en hoe je de geur van de wijn kan omschrijven. Hier hebben we enorm van genoten. Luc en Julien waren ook een buitengewoon gezellig gezelschap om een dag mee op stap te zijn. Het tweede wijnhuis wat we bezocht hebben, was Andeluna, waar we een heerlijke 7 gangen lunch kregen, vergezeld met bijpassende wijnen. We zaten buiten met uitzicht op de wijngaarden en daar achter de bergen van de Andes. Echt een fantastische locatie.
Onderweg hebben we nog twee ongelukken zien gebeuren. Een schadeformulier bestaat niet. Hierdoor blijven de auto´s gewoon staan, totdat de politie komt die een rapport opmaakt. Je kunt je voorstellen dat hierdoor een enorme chaos in het verkeer ontstaat.
Naast de b&b en een excursiebureau, heeft Luc ook nog een hostel die hij runt. Na de wijntoer werden we door Luc uitgenodigd om nog een pintje te komen drinken in de bar van het hostel. Dat pintje werden er meerdere en zijn we tot laat blijven hangen in het hostel, wat erg gezellig was en we veel leuke mensen hebben ontmoet.

Vrijdag 13 december ging de wekker veel te vroeg. Het was tijd om de backpacks in te pakken en te vertrekken naar een berghut aan de voet van de Andes. Deze berghut is ook eigendom van Luc en Virginia. In de bus richting de berghut, ontstond er ineens een opstand in de bus en werd deze langs de kant van de weg gezet. Uiteindelijk kwamen we er achter dat er te veel mensen in de bus zouden komen te zitten en dat er eerst een tweede bus ingezet moest worden, voordat deze verder reed. Na een kwartiertje te hebben stilgestaan, ging de bus weer verder rijden. Er heerste nog wat onrust in de bus en een passagier was zo vrij om propaganda te gaan houden over alle rellen die er nu zijn in Argentinië. Gelukkig geen geweld of iets. Eenmaal aangekomen in het berghutje, bleek het helemaal niet te zijn zoals we het hadden verwacht. Het was er ronduit smerig. Hierdoor besloten we om een ander plekje te gaan zoeken om te overnachten. We zijn eerst wat gaan eten en drinken bij een restaurantje tegenover het berghuisje. De kok bleek een Amerikaan te zijn en ging ons helpen een ander verblijf te zoeken. Het begon ineens echt pijpenstelen te gaan regenen en te onweren, waardoor we besloten wat langer te blijven zitten. We kregen de tip om bij een huis 5 minuten van het restaurant aan te bellen, omdat zij schijnbaar kamers verhuurden. Toen we daar aankwamen, zagen we dat het echt een waanzinnig mooi huis was met enorme ramen en een geweldige architectuur. Daar wilden wij wel overnachten! We belden aan en kwamen erachter dat ze helemaal geen kamers verhuurden, maar ze waren wel zo vrij om ons binnen te laten. Het bleek een Argentijnse vrouw en een Amerikaanse man te zijn die daar woonden. We kregen een kopje koffie en een glaasje wijn en de vrouw had een kennis die huisjes verhuurde, dus die probeerde ze te bellen. Ze kreeg alsmaar geen gehoor, waardoor ze aanboden dat we wel bij hun mochten slapen. Ze hadden op de begane grond van hun huis een gastenverblijf waar we mochten verblijven. Echt enorm lief en ze wilden er niets voor hebben. Het ontbrak ons echt aan niets daar. We wilden ze als dank graag mee uit eten nemen naar het restaurantje met de Amerikaan, maar ze hadden zwaar geluncht en bedankten hiervoor. Wij zijn nog wel een hapje gaan eten bij het restaurantje en hebben veel gepraat met de Amerikaanse kok en spraken af om zaterdagochtend vroeg een mooie wandeling te gaan maken in de omgeving.

Zaterdag 14 december hebben we dan ook vroeg de wekker gezet om samen met hem en zijn lieve Duitse herder een mooie wandeling te gaan maken en we een waanzinnig panoramisch uitzicht hadden over de omgeving. Terug in ons verblijf hebben we nog leuk met de mensen gepraat waar we verbleven. Daarna hebben we de bus terug naar Mendoza gepakt en zijn we de stad ingegaan.

P.s. Foto´s komen nog, omdat we bij dit bij dit internetcafé geen foto´s kunnen uploaden.