Bye bye Buenos Aires. Hello Patagonië!

Hola chicos!

Na ons vorige verslag hebben we alweer heel wat afgereisd. We hebben Buenos Aires gedag gezegd en zijn verwelkomd in Patagonië. We nemen jullie weer mee van dag tot dag!

Dinsdag 19 november
We hebben de fietsen die we hadden gehuurd weer weggebracht en weer heerlijk ontbeten bij Mazzo. Ook hadden we inmiddels een hele hoop vieze kleding die gewassen moest worden. In Argentinië zijn er fantastische wasserettes. Je brengt je was er heen en kan het aan het einde van de dag weer schoon en fris gewassen weer ophalen; zij het ietwat gekrompen. Voor de rest hebben we deze dag vooral dingen geregeld en gepland en zijn we ´s avonds weer fantastisch uit eten geweest bij Sarkis.

Woensdag 20 november
Na een heerlijk ontbijtje bij Mazzo hebben we de metro naar het centrum gepakt. Na hier ook nog wat dingen geregeld te hebben, besloten we om heerlijk de toerist uit te gaan hangen. Met de fotocamera om onze nek zijn we in een hop on/hop off bus gestapt. Deze bus rijdt je 3 uur lang door de stad, langs alle highlights. Omdat wij de hele stad al op de fiets hadden verkend (Hollanders dat we zijn), was dit voor ons een tour van herkenning. We zijn dan ook nergens uitgestapt en hebben alles heerlijk vanuit de bus bekeken.
´s Avonds besloten we eens vegetarisch te gaan eten, wat ook heerlijk was en zijn we op tijd ons bedje ingedoken, omdat de komende dag een drukke ging worden!

Donderdag 21 november
Vroeg opstaan en backpacks inpakken! We werden vroeg opgehaald om een dagje naar een estancia te gaan (soort boerderij). We hadden een enorm leuke taxichauffeur die fantastisch Engels kon. We gingen nog een ander stelletje ophalen, hele leuke Amerikanen. Na een mooie rit van anderhalf uur kwamen we aan op het platteland. Een verademing na de drukte van de stad! Daar was nog een Amerikaans stelletje en ons groepje voor die dag was compleet! Na een snelle bak koffie en een koekje was het tijd om te gaan paardrijden op het platteland! Dit was echt een onwijs gave ervaring! Tijdens de tocht hebben we parkieten, uilen, roofvogels en wilde paarden gezien. De omgeving was echt onbeschrijflijk mooi. Het kostte even wat moeite om de paarden te laten doen wat we wilden, er zaten een paar ongelooflijk eigenwijze exemplaren tussen, waarvan er één aan Selvin was toebedeeld. Hier hebben we ervaren waar het gezegde ´kort houden´ vandaan komt; deze paarden moest je echt heel kort houden, anders deden ze lekker waar ze zelf zin in hadden. Na een rit van ruim anderhalf uur, waarin we ook hebben gegalopperd, kwamen we weer terug op de estancia waar we een heerlijke asado kregen voorgeschoteld. Het heerlijke malse vlees smaakte goed na de inspannende tocht. Na het eten was het tijd om te chillen in een hangmat onder de koelte van een oude boom en de hond die af en toe kwam snuffelen en om een aai over zijn bol vroeg. Na een klein uurtje te hebben gechilld, was het weer tijd voor actie! We gingen weer het paard op voor weer ruim anderhalf uur rijden. Weer een ongelooflijk mooie rit, waarin we meer hebben gegaloppeerd dan in de eerste rit. Toen we terug kwamen op de estancia, troffen we een zwerm wespen aan die een nest hadden gebouwd. Toen we het hek opendeden, kwam deze zwarte zwerm op ons afgestormd. De paarden werden helemaal gek en het kosste enorm veel moeite om ze in bedwang te houden. Uiteindelijk zijn we met de schrik vrijgekomen en gelukkig veilig op de estancia aangekomen. Daar was het tijd voor een welverdiend koud glas bier. Na wat gedronken en nagekletst te hebben, was het tijd om weer de taxi in te stappen op weg naar het busstation in Buenos Aires. Onze bus zou om 20.00 uur vertrekken en om 19.30 uur stonden we nog in de file. Je begrijpt: dit was stressen of we onze bus wel gingen halen. Het halen van deze bus is vergelijkbaar met het halen van een vliegtuig, je boekt dit van tevoren en kan geen geld terugkrijgen. Om 19.50 uur kwamen we op het gigantische busstation aan, waar er meer dan 70 perrons zijn. Daar is op zich niks mis mee, als je weet vanuit welk perron je bus vertrekt. Dat was bij ons niet het geval en het is een crime om er achter te komen vanuit welk perron de bus vertrekt. Aan duidelijke informatieborden doen ze hier niet. Nadat wij als een malle met een backpacks op onze rug en kleinere rugzakken op onze buik over het hele station rondgerend en rondgevraagd hebben, hebben we eindelijk onze bus gevonden om 19.56. We zaten echt net op tijd in de bus en konden het niet geloven dat we het gered hadden. Gelukkig was het een zeer comfortabele bus, waarin we genoeg tijd om bij te komen. Na een busrit van 19 uur kwamen we de volgende dag aan in Puerto Madryn. Een plaats in het noorden van Patagonië.

Vrijdag 22 november
Eenmaal aangekomen in Puerto Madryn (op een piepklein en rustig station vergeleken met BA), zijn we naar het centrum gelopen om een telefoontje te plegen naar de verhuurder van ons appartement. We konden direct de sleutels ophalen en werden met de auto naar ons appartement gereden. Na onze spullen uitgepakt en gedoucht te hebben, zijn we naar de boulevard gelopen; Puerto Madryn ligt aan de kust. Tijdens onze wandeling werden we al gelijk getrakteerd op een walvis die daar rondzwom! Enorm gaaf om dit te zien! Terwijl wij met vol verwondering naar de walvis aan het kijken waren, kwam er een local om een praatje te maken. Leuk gepraat waarin we ook nuttige info kregen over de omgeving en walvisspots. ´s Avonds hebben we het centrum een beetje verkend en een hapje gegeten. Toen we terug liepen naar ons appartement, kwamen we langs een kinderspeelhal. Het was midden in de nacht en er waren nog steeds kinderen aan het springen op springkussens!

Zaterdag 23 november
We hebben lekker een ontbijtje gehaald bij een supermarktje op de hoek van ons appartement en deze heerlijk aan het strand opgegeten. We besloten om lekker op het strand te blijven, omdat het heerlijk weer was. Na een uurtje gechilld te hebben en in slaap te zijn gevallen, werden we knalrood wakker. Ondanks ons zorgvuldige insmeren, waren we verbrand! De zon is echt ongelooflijk sterk in Puerto Madryn! Na een verkoelende douche in ons appartement, zijn we richting het centrum gelopen, in de schaduw uiteraard. Hier hebben we de tientallen touroperators die excursies aanbieden met elkaar vergeleken en uiteindelijk bij de verhuurders van ons appartement een tour geboekt naar het schiereiland wat bij Puerto Madryn ligt en waarin er heel veel mooie dieren te zijn zijn. We wilden pinnen om de excursie te betalen en we konden maar één keer pinnen helaas (in Argentinië moet je meerdere malen pinnen als je meer dan 80 euro uit het automaat wilt halen). Na weer alle banken af te zijn gelopen en nergens te kunnen pinnen, dachten we dat het lag aan de eerste bank waar we hadden gepind en hoopten we dat we de dag erna wel weer konden pinnen. Gelukkig mochten we ook de dag erna nog betalen. We hebben nog wat dingen geregeld en hebben ´s avonds nog een hapje gegeten in de stad. Puerto Madryn is een enorme culinaire tegenvaller, zeker wanneer je vanuit het fantastische Buenos Aires komt. De prijzen liggen hier veel hoger en het eten is smakeloos.

Zondag 24 november
We zijn vanuit ons appartement naar het centrum gelopen om alle banken weer af te struinen en niet te kunnen pinnen, grrrrr... We besloten eerst maar eens een kopje koffie te gaan drinken, aangezien dit wel weer eens lang kon gaan duren. Na het kopje koffie, hingen weer aan de lijn met Interhelp, waar ze personeel volgens ons trainen op zo onbehulpzaam mogelijk zijn. Uiteindelijk moesten we weer een ander nummer bellen waar we gelukkig wel een behulpzaam iemand aan de lijn kregen. Wat bleek: de bank had onze creditcard maar geblokkeerd, zonder ook maar iets aan ons daarover te laten weten. Ze vonden het verdacht dat we onze creditcard ineens zo vaak gebruikten (gek he als je je pinpas niet kan gebruiken) en besloten het maar te blokkeren en ons daarvan gewoon niet op de hoogte te stellen. Gelukkig was het probleem binnen een kwartiertje verholpen en dacht de medewerker die we aan de lijn hadden enorm goed mee met alles. Na gepind en betaald te hebben, hebben we de bus naar Gaiman gepakt. Een dorpje wat op een uurtje rijden van Puerto Madryn ligt en gesticht is door Welchen (mensen uit Wales). Dit kan je nog terugzien in de vele casas de té (theehuizen) die er zijn. We hebben een high tea gedaan in een typisch Engels huisje. Na nog wat rondgelopen te hebben in Gaiman, hebben we weer de bus terug gepakt naar Puerto Madryn. We hebben wat boodschappen gedaan en in het appartement geborreld.

Maandag 25 november
We werden al vroeg opgehaald om naar het schiereiland Peninsula Valdes te gaan. De weg hier naar toe is grotendeels onverhard, wat flink wat rijervaring vergt. Gelukkig hadden we een goede chauffeur die het kleine busje goed kon besturen. In elke autoruit zitten hier sterretjes, Carglass zou hier goede zaken doen;). Onderweg naar het eiland kwamen we veel dieren tegen, we hebben mara´s, guanaco´s, een vos, emoes, roofvogels en gordeldieren tegen. Op het eiland zijn we op verschilldende plekken aan de kust gestopt, waar we zeehonden, zeeleeuwen, zeeolifanten en pinguïns hebben gezien. We hadden ook een hele fijne Engelstalige gids die veel wist te vertellen. Ook hebben we een boottocht gedaan waarbij we walvissen van heel dichtbij hebben gezien. Dit was echt enorm indrukwekkend! Het was echt een ongelooflijk gave excursie waar we enorm van hebben genoten. Na de boottocht hebben we nog wat geborreld op het eiland om daarna weer terug het busje in te stappen naar Puerto Madryn. Hier hebben we wat boodschapjes gedaan en zijn we teruggegaan naar ons appartement. Hier kwamen we er achter dat we geen kurkentrekker hadden, ´een beetje dom´ zou koningin Maxima zeggen. We hebben een andere bewoner van het appartementencomplex aangesproken, een enorm relaxte jongen, student, die reageerde met: ´Ahh, that´s awfull man´, om vervolgens vijf minuten later een kurkentrekker langs te brengen.

Dinsdag 26 november
Vroeg eruit en backpacks inpakken! We hebben weer ontbeten op het strand en zijn gelopen naar het centrum. Onze backpacks mochten we in het appartement laten staan en de eigenaar kwam ze naar het centrum brengen, wat ons een hoop sjouwwerk scheelde. Na wat dingen geregeld te hebben en onze tas te hebben opgepikt, was het tijd voor koffie. Daarna op het gemakje naar het busstation te lopen om ruim op tijd te zijn voor onze volgende busreis. Onze vroege aankomst werd beloond met een uur vertraging van de bus;). Gelukkig geen straf op het prettige station van Puerto Madryn. Na bijna een dag in de bus te hebben gezeten, kwamen we woensdagmiddag in El Calafate aan. Deze bussen zijn trouwens enorm confortabel, je kunt de stoelen heel ver naar achteren kantelen en krijgt eten en drinken onderweg.

Woensdag 27 november
Aankomst in El Calafate. Ons hotelletje op nog geen vijf minuten lopen van het busstation en midden in het centrum. We hebben onze spullen uitgepakt, het centrum wat verkend en ´s avonds uit eten geweest. Hier liggen de prijzen nog hoger dan in Puerto Madryn, maar het culinaire niveau ligt gelukkig ook hoger;).

Donderdag 28 november
We hebben het plekje verkend en weer alle touroperators met elkaar vergeleken en een tour geboekt. ´s Avonds uit eten geweest.

Vrijdag 29 november
In een internetcafé het reisverslag uittypen;). Vanmiddag gaan we met een 4x4 jeep een tour door de natuur maken.

P.s. Helaas geen foto´s bij dit reisverslag, omdat we in het enige internetcafé wat hier zit, geen foto´s kunnen oploaden.